Yine alacakaranlık, başka bir son daha. Günün ne kadar mükemmel olduğunun önemi yok, her zaman sona ermek zorunda.

Sana kimse söylemedi mi? Hayat adil değil. 

Ve aslan kuzuya aşık oldu. Ne aptal bir kuzu. Ne mazoşist bir aslan.

Nasıl öleceğimi hiç düşünmemiştim. Ama sevdiğin birisi için can vermek, ölmek için güzel bir yol gibi görünüyor. 

Yüzünde çarpık gülümsemesiyle bana bakıyordu. Kalbim duracak sandım. Melekler bile ondan gösterişli olamazdı. 

İnsanlık tarihinin en büyük problemi, ırkçılığın aslında bir hiç olduğu, sadece bir istisna olduğudur. Erik Hansen

Kuşlar gibi uçmasını, balıklar gibi yüzmesini öğrendik Ancak bu arada çok basit bir sanatı unuttuk; kardeş olarak yaşamayı... Martin Luther King 

Barışta evlatlar babalarını, savaşta babalar evlatlarını toprağa verirler. Herodot 

Birisi barışı başlatmalı, tıpkı savaşı başlattığı gibi. Stefan Zweig 

Aileni hiçbir zaman unutma! Onurlu ve mert bir insan ol! Asla yalan söyleme! Elinden geldiği kadar çok çalış! Senden zayıf olanları da daima koru!

Bir anne, çocuğunun cesedini gözleriyle görmedikçe, ölümü kabul edemez ve buna inanmayı reddederdi. Tanıklar yanılmış olabilirlerdi. Bir anne, umulmadık bir dönüşün mümkün olacağına daima inanırdı. Bekler, her zaman beklerdi. 

Bir sırada kuru ekmeği paylaşarak sevmeyi öğrenmiş olanlar için bu yürekte her zaman küçük bir köşe kalıyor! 

Şunu asla unutma gülerken kaybettiklerini ağlayarak geri kazanamazsın.

İnsanlar, dünyanın onlara izin verdiği ölçüde iyidirler. İşler çığırından çıktığında, sözde medeni geçinen bu insanlar, birbirlerini yiyecek. 

Bu şehir daha klas bir suçluyu hak ediyor ben de onlara bunu vereceğim. 

Bu dünyada hayatta kalmanın tek mantıklı yolu, kural tanımamaktır. 

Eskiden hayatımın trajedi olduğunu düşünürdüm, aslında komediymiş. 

Yazılmış en iyi bilim kurgu romanı. İlk okuduğumda, yarattığı dünyayla kabuslar görmeme sebep olmuştu. Margaret Atwood

Öyle bir eser ki, hakkında ne söylesem eksik kalır. Neil Gaiman

Mutlu olmamız için gerekli her şeye sahibiz, ama mutlu değiliz. Bir şey eksik. Etrafa bakındım. Ortadan kaybolduğunu kesinlikle bildiğim tek şey, on-on iki yıldır yaktığım kitaplardı.

Kitaplar, aptal olduğumuzu bize hatırlatmak için var.

İyi yazarlar genellikle hayatın gerçeklerine dokunuyorlardı. Bu bakımdan kitaplardan neden bu kadar nefret edildiğini, korkulduğunu anlıyor musunuz? Hayatın gerçek yönlerini veriyorlar.