Zamanı Durdurmanın Yolları | Matt Haig

Bir Gece Yarısı Kütüphanesi ile ününe ün katan Matt Haig'in Zamanı Durdurmanın Yolları romanı da yaratıcı ve iddialı bir roman. Bu romanı okur okumaz sizlere de kitap yorumumuzu paylaşmak istedik. Biliyorsunuz ki Matt Haig'i sevenler var sevmeyenler de. Matt Haig'den okuduğumuz ilk kitap Zamanı Durdurmanın Yolları oldu ve açıkçası yazarın diğer kitaplarını da okumak için çok heyecanlıyız.

Detaylara geçmeden önce aramızda daha önce Matt Haig'in Zamanı Durdurmanın Yolları romanını okuyanlar varsa aşağıdaki yorumlar bölümünden kitaba dair görüşlerinizi bizlerle paylaşabilirsiniz. Yorumlarınızı dört gözle bekliyor olacağız.

Zamanı Durdurmanın Yolları Romanının Konusu

Ana karakterimiz Tom Hazard, sıradan bir adam gibi görünse de aslında çok sıra dışı bir özelliğe sahip: Bedeni yaşlanma sürecini son derece yavaş yaşıyor. Bu durum onun yüzyıllar boyunca hayatta kalmasına olanak tanırken, bir yandan da ömrü boyunca pek çok kayıp ve trajediye tanık olmasına sebep oluyor. Shakespeare'le aynı sahnede yer alıyor, Kaptan Cook'la açık denizleri fethediyor, Fitzgerald'larla içki içiyor. Ama şimdi, tek istediği normal bir hayat sürmek. 

Tom, bu özel durumunu başkalarından gizlemek zorunda kalıyor. Çünkü hayatta kalmasının tek şansı gizli kalmak ve aşık olmamak... Hayatta kalmak için kimliğini ve geçmişini sürekli değiştiren Tom, bir noktada kendisini bir tarih öğretmeni olarak Londra'da buluyor. Ancak geçmişindeki anılar ve kaybettiği büyük aşkı onu asla rahat bırakmıyor.

İngiltere'nin en önemli yazarlarından Matt Haig'in büyük övgü toplayan, 37 dile çevrilen ve yakında Benedict Cumberbatch tarafından sinemaya aktarılacak kitabı Zamanı Durdurmanın Yolları, insanın kendini kaybedip tekrar bulmasına dair güzel bir roman.

"Kaç ömür gerek, yaşamayı öğrenmek için?"

Matt Haig'in kaleme aldığı Zamanı Durdurmanın Yolları (İngilizce orijinal adıyla How to Stop Time), okuyucuyu zamana ve insanlık tarihine dair felsefi bir yolculuğa çıkaran etkileyici bir roman. Zamanın ötesinde bir hayat yaşayan ana karakterin öyküsü üzerinden, insanlığın değişen ama bir yandan da sabit kalan doğasına dair derin düşünceler sunuyor. Ayrıca yüzyıllar geçse bile insanlığın aynı hataları nasıl yeniden tekrarladığına da şahit oluyorsunuz. İnsan hayatının kısalığını nasıl bir döngüde tamamladığını da romanın karakteri Tom Hazard ile öğreniyorsunuz.

Dipnot: Matt Haig'den okuduğumuz ilk kitaptı. Yazarın en popüler kitabı Geceyarısı Kütüphanesi'ydi. Sevenler de vardı tabiri caizse gömenler de. Yazarın kalemini açıkçası çok beğendik. Zaman geçişleri, karakterlerin derinlikleri, anlatılmak istenenler kısacası roman çok güzeldi. Özellikle de karakterin tarih öğretmeni olarak çalışmaya başlaması ve derste anlattıklarını birebir yaşamış olması adeta bir tarihi belleğin vücut bulmuş haliydi. Yazarın diğer kitaplarını okumak için de can atıyoruz. Matt Haig'in sade ama çarpıcı dili, okuyucuyu bir solukta kitabı bitirmeye davet ediyor. Şimdiden Zamanı Durdurmanın Yolları'nı okuma listenize eklemeyi unutmayın.

Eğer tarih, aşk ve zamana dair hikayelerden hoşlanıyorsanız, Zamanı Durdurmanın Yolları tam size göre. Matt Haig, sürekli akıp giden zamana karşı insanlığın çaresizliğini ve bu çaresizlikteki güzelliği harika bir şekilde kaleme alıyor.

Peki siz Matt Haig'in Zamanı Durdurmanın Yolları romanını okumuş muydunuz? Matt Haig'in kitaplarını nasıl buluyorsunuz? En sevdiğiniz Matt Haig romanı nedir? Yorumlarda buluşalım!

Tarih tek yönlü bir yol. İleri doğru yürümeye devam etmek zorundayız. Ama her zaman ileri bakmak zorunda değiliz. Bazen de etrafa bakınıp gördüklerimizin keyfini çıkarabiliriz.

Bazen geçmişe dönmeyi de bu yüzden istiyoruz tabii çünkü geçmiş, bildiğimiz ya da bildiğimizi zannettiğimiz bir şey. Daha önce de duyduğumuz bir şarkı.

1600'larda tanıdıklarım arasında içindeki trilyoneri bulmak isteyen yoktu. Onların tek istediği ergenlik dönemine kadar yaşamak ve bitlenmemekti.

Görebildiğim kadarıyla yirmi birinci yüzyılda yaşanan sorunlardan biri de bu. Çoğumuz ihtiyacımız olan bütün maddi şeylere sahibiz ve bu yüzden pazarlamacıların işi artık ekonomiyi duygularımızla ilişkilendirmek, şimdiye kadar ihtiyaç duymadığımız şeyleri istememizi sağlayarak daha fazlasına ihtiyacımız varmış gibi hissetmemizi sağlamak.

... yine de coğrafi keşiflerin onurlu tarihinde sıkça olan şey olmuştu. Cenneti bulmuş, sonra da ateşe vermiştik.

Tarihin bize verdiği ders, cehaletin ve boş inançların hemen herkeste her an ortaya çıkabileceğidir. Düşüncelerde bir şüphe olarak ortaya çıkan, çabucak eyleme dönüşebilir.

Piyano, içinde çok şey barındırabilir. Hüzün, mutluluk, aptalca bir neşe, pişmanlık, acı... Bazen hepsi birden!

Shakespeare ile aynı havayı solumuştum ve şimdi de Charlie Chaplin ile aynı havayı soluyordum. Nasıl minnettar olmazdım?

Yirmi birinci yüzyıl hâlâ yirminci yüzyılın kötü bir versiyonuna dönüşebilir ama elden ne gelir ki? Zihinler tüm dünyada asla birbiriyle çakışmayan ütopyalarla doluyordu. Bu bir felaket habercisiydi ama heyhat, bildik bir durumdu. Diğerkamlık her zaman olduğu gibi yok olmaya yüz tutmuştu. Barış her zaman olduğu gibi incecik bir porselendi.

Artık mekanların insanlar için önemi yok. Odaklanılan şey, nerede olunduğu değil. Bugünlerde hiç kimse tam olarak bulunduğu yerde değil. En azından tek ayakları o uçsuz bucaksız dijital boşlukta...

Hayatımda birçok farklı kişiliğe, birçok farklı role büründüm. Bir kişi değilim. Tek bedene toplanmış bir kalabalığım.

Zamanın verdiği bildik bir ders bu. Her şey değişir ve hiçbir şey değişmez.

Güzel bir hayat... Belki de mümkündü. Başı, sonu belli. Bir yere ait olduğun. Bir amaca sahip olduğun.

Cehalet zamanla şekil değiştirir. Ama hep vardır ve her zaman için ölümcüldür.

Aşk, acı demek. Sevmemek daha kolay.

İnsanlığın gelişimi doğayla aramıza koyduğumuz mesafeye bağlıydı sanki.

Kaybedecek bir şeyiniz yoksa değişiklikten korkmaya ya da ona kucak açmaya gerek yoktur. Değişim hayatın ta kendisidir. Değişmediğini bildiğim tek şeydir.

İnsanlar yalnızca görmeye karar verdikleri şeyleri görürler.

Bizler hep o aynı yüceltilmiş şempanzeleriz. Sadece silahlarımız gitgide büyüyor. Her şey gibi kuantum ve parçacıklardan oluştuğumuzu anlayacak bilgiye sahibiz ama buna rağmen kendimizi içinde yaşadığımız evrenden ayırabilmek; kendimizi ağaçlardan, kayalardan, bir kediden ya da kaplumbağadan öte bir anlam yükleyebilmek için elimizden geleni yapıyoruz.

Ne olduğumuzu biliyoruz ama ne olabileceğimizi bilmiyoruz. (Shakespeare)